Obecność rodu von Thorn w Starym Mieście Elblągu źródłowo jest potwierdzona od 1338 roku. Pierwszym jego przedstawicielem w Elblągu był Johann von Thorn, odnotowany w wymienionym roku w Księdze Łąkowej, w latach 1344-1365 członek rady miejskiej. Wspólnie z elbląskim rajcą Johannesem Volmensteinem brał udział w zjeździe hanzeatyckim w Lubece. Zmarł po roku 1360. Johann von Thorn miał dwóch synów Gerharda i Johana. Gerhard w latach 1376-1394 piastował urząd burmistrza. Był delegatem rady na zjazd hanzeatycki w Lubece (1387 r.) i Hamburgu (1391 r.) oraz reprezentował w 1389 r. Stare Miasto Elbląg na zjeździe miast pruskich w Malborku. Był dowódcą wyprawy wojennej w 1383 r. oraz delegatem miasta na zjazd pruski (1377 r.) Drugi syn – Johann II po śmierci brata Gerharda został rajcą miejskim i urząd ten sprawował do 1401 r. tj. do czasu wyboru go na burmistrza w 1402 roku. Jako rajca w 1395 r. sprawował urząd witryka kościoła św. Mikołaja, dowodził wyprawami wojsk elbląskich w 1396 i 1398 r. oraz brał udział w zjazdach hanzeatyckich w 1398 i 1400 roku. W 1398 r. uczestniczył w Kopenhadze w pertraktacjach Hanzy z przedstawicielami królowej Małgorzaty w wyniku których hanzeaci zwrócili jej przejęty w zarząd na mocy traktatu z 1395 r. w Skanör Sztokholm i uzyskali potwierdzenie dotychczasowych przywilejów w związku. Johann von Thorn położył ogromne zasługi dla miasta w trudnej dla niego sytuacji politycznej 1410 roku...