Urodził się około 1340 roku. Ojciec jego Heinrich w latach 1353-1371 był rajcą Starego Miasta Elbląga, junior w 1375 r. wszedł w skład rady miejskiej. Jako rajca pełnił ważne urzędy miejskie : w latach 1376 i 1382 szafarza bangijskiego. Jego zadaniem było pobieranie cła palowego, dbanie o stan cieśniny prowadzącej z Zalewu Wiślanego na otwarte morze oraz utrzymanie urządzeń portowych w Bałdze. W 1378 r. pełnił urząd kamlarza zewnętrznego, a w 1381 r. kompana kamlarza Kamlarii Wewnętrznej. W tym ostatnim roku Heinrich pełnił również funkcję prowizora szpitala Św. Jerzego, czuwając nad jego wyposażeniem i rachunkami. W 1389 roku został wybrany burmistrzem. Był on bardzo aktywny na forum związku miast hanzeatyckich. W 1394 r. brał udział w zjeździe Hanzy w Rostocku, obok przedstawicieli Gdańska i Torunia wraz z burmistrzem elbląskim Johanem II Stolte, jako mediator w negocjacjach w sporze królowej Małgorzaty - regentki norweskiej i Danii, a po uwięzieniu Albrechta – króla Szwecji także regentką Szwecji a władcami Meklemburgii. Ci ostatni wydali głośną proklamację obiecując otwarcie swoich portów wszystkim tym, którzy na własne ryzyko wypłyną na morze by szkodzić Danii, która znalazła szeroki posłuch...