Historia, artykuły, słownik historyczny
Instrukcja redakcyjna
1) Materiały przeznaczone do druku w "Roczniku Elbląskim" prosimy dostarczać w postaci elektronicznej (na dyskietce na adres redakcji lub za pomocą poczty elektronicznej) oraz jednego egzemplarza wydruku. W uzasadnionych przypadkach redakcja przyjmie teksty przygotowane tradycyjnie, w postaci znormalizowanego maszynopisu, zawierającego 30 wierszy na stronie, 65-70 znaków w wierszu (na stronie ok. 2000 znaków).
2) Teksty w technice komputerowej przygotowujemy w programie MS-Word i zapisujemy na dyskietce (lub przesyłamy pocztą elektroniczną) w formacie "Rich Text Format" (*.rtf), przy zastosowaniu kroju czcionki Times New Roman, wielkość czcionki 12 punktów dla tekstu głównego oraz 11 punktów dla przypisów, interlinia 1,5 wiersza w tekście głównym, przynajmniej 16 punktów w przypisach. Przypisy umieszczone u dołu strony, do której się odnoszą, powinny być w pierwszym wierszu wcięte o jeden skok tabulatora.
3) Objętość artykułów nie powinna zasadniczo przekraczać 1 arkusza autorskiego (40 000 znaków). Do artykułu dołączamy streszczenie w języku polskim o objętości 2000-3000 znaków. Po imieniu i nazwisku autora podajemy w nawiasie nazwę miasta, z którego pochodzi bądź, w którym jest zatrudniony (w przypadku artykułu, artykułu recenzyjnego oraz tekstu źródłowego na stronie tytułowej z lewej strony u góry nad tytułem, zaś w przypadku recenzji, kroniki naukowej czy nekrologu - pod tekstem). Objętość artykułów recenzyjnych nie powinna przekraczać 40 000 znaków, objętość recenzji nie powinna przekraczać 20 000 znaków, zaś omówienia nie powinny być dłuższe niż 10 000 znaków.
4) Na stronie tytułowej recenzji zamieszczamy nad tekstem nagłówek według następującego układu: imię i nazwisko autora recenzowanej pracy (w przypadku pracy zbiorowej bądź edycji źródłowej imiona i nazwiska redaktorów bądź edytorów występują po tytule pracy), pełny tytuł według strony tytułowej, liczba tomów lub części w przypadku pracy wielotomowej (cyframi arabskimi bądź łacińskimi w zależności od zapisu na stronie tytułowej dzieła), nazwa wydawnictwa, nazwa serii wydawniczej w nawiasie (jeśli występuje), miejsce i rok wydania, liczba stron. W nagłówku recenzowanej pracy dane bibliograficzne w przypadku publikacji obcojęzycznych (miejsce wydania, tom, zeszyt, skróty odnoszące się do autorów bądź wydawców jak: "ed.", "bearb. von", "hrsg. von") podajemy w języku publikacji.
5) Autorzy i inne osoby (redaktorzy, opracowujący) wymieniane w tekście podawane są z pełnym imieniem i nazwiskiem, w przypisach podajemy imię w formie skróconej.
6) W tekście i przypisach cytowane fragmenty innych prac, dokumentów bądź edycji źródłowych oddajemy czcionką prostą, biorąc całość w cudzysłów. Cytujemy źródła jedynie w języku oryginału z zachowaniem także oryginalnej pisowni w przypadku słowiańskich alfabetów cyrylickich (białoruskiego, rosyjskiego, ukraińskiego).
7) W tekście i przypisach tytuły prac publikowanych bądź skierowanych do druku oddajemy czcionką pochyłą.
8) W tekście i przypisach stosujemy ogólnie przyjęte skróty: r. - rok, roku; w. - wiek, wieku; także: np., itd., m.in., etc.
9) Daty w tekście i przypisach w pełnym brzmieniu zapisujemy cyfrowo, z zastosowaniem cyfr rzymskich dla miesięcy, np. 4 XII 1610 r. Słownej nazwy miesięcy używamy w przypadku, gdy nie jest podana data roczna, np. 6 sierpnia. Określenia roku i wieku skracamy po liczbie, przed piszemy w pełnym brzmieniu, np. "w 1618 r.", "w XVIII w.", ale: "w roku 1943", "w wieku XX". Nie używamy cyfr dla określeń typu: "lata trzydzieste", "pierwsza połowa XVI w." podobnie w przypadku numeracji wojen lokalnych i światowych ("druga wojna północna", "pierwsza wojna światowa").
10) Tytuły monografii cytowanych po raz pierwszy podawane są w pełnym brzmieniu, wraz z miejscem i rokiem wydania. Przy ponownym cytowaniu jedynej pracy danego autora używamy skrótu "op. cit.", przy więcej niż jednej pracy jednego autora tworzymy zwięzły i logiczny incipit, nie zaopatrując go w trzykropek. Cytując dzieło z poprzedniego przypisu, stosujemy skrót "Ibid.". Gdy bezpośrednio po dziele danego autora cytujemy kolejne jego dzieło, zamiast nazwiska autora piszemy: "idem"/"eadem". Identyczne zasady powtórnego cytowania stosujemy przy artykułach z czasopism, prac zbiorowych, w wydawnictwach źródłowych itp. W przypadku cytowania po raz pierwszy publikacji obcojęzycznych dane bibliograficzne (miejsce wydania, tom, zeszyt itp.) podajemy w języku publikacji.
11) Cytując tom zbiorowy lub wydawnictwo źródłowe, podajemy nazwisko redaktora lub wydawcy w mianowniku, poprzedzone stosownym skrótem: "red.", "wyd.", "opr." itp.
12) Cytując artykuł w czasopiśmie, po nazwisku autora i pełnym tytule, umieszczamy po przecinku nazwę czasopisma bez cudzysłowu, następnie numer tomu (skrót "t.") lub rocznika (skrót "R.") po dwukropku rok wydania, następnie po przecinku numer zeszytu (w zależności od czasopisma skrót "nr" lub "z.") oraz zakres stron. W przypadku czasopisma zagranicznego stosujemy zapis oryginalny (Bd., Jg., vol.)
13) Cytując artykuł w pracy zbiorowej, między tytułem artykułu i tomu umieszczamy po przecinku [in:].
14) Tytuły częściej cytowanych edycji źródłowych, ewentualnie czasopism i wydawnictw zbiorowych, a także nazwy instytucji, takich jak archiwa czy biblioteki, po raz pierwszy piszemy w pełnym brzmieniu, podając w nawiasie dalej cytowany skrót ("dalej cyt. ..."), np.: "Archiwum Państwowe w Toruniu (dalej cyt. APT)".