Wolfgang Jaenicke – urodził się 17 października 1881 jako syn wrocławskiego burmistrza. Ukończył wrocławskie gimnazjum, a następnie studiował prawo we Fryburgu, Wrocławiu i Berlinie. Po ukończeniu studiów sprawował funkcję asesora magistrackiego w mieście Lichtenberg, skąd został powołany do Elbląga, gdzie przez pól roku (styczeń 1919-lipiec 1910) zastępował zmarłego burmistrza Elditta. Następnie przeniósł się do Poczdamu, gdzie pracował jako członek Rady Miasta, a 3 października 1913 został przez członków elbląskiego magistratu wybrany drugim burmistrzem (na stanowisku tym zastąpił ustępującego burmistrza dr Schallera, który przeniósł się do Berlina). Urząd objął Jaenicke pierwszego stycznia następnego roku i sprawował go przez prawie pięć lat – funkcję złożył 30.09.1918 w wyniku wybrania na stanowisko pierwszego burmistrza Zeitz.

Johann Jakob Krause urodził się w Elblągu 23 grudnia 1778 r. Studiował w Gdańsku farmację, następnie kontynuował studia w szkole wyższej w Królewcu i w Erfurcie w Instytucie im. Trommsdorff’a (pierwszym w Niemczech instytucie chemii i farmacji). Swoją karierę we władzach miejskich Elbląga rozpoczął 23 grudnia 1808, kiedy to na pierwszym posiedzeniu Rady Miejskiej po wprowadzeniu w Elblągu tzw. ordynacji miejskiej (Städteordnung) został wybrany protokolantem, którą to funkcje sprawował do 29 lipca 1816 r. 2 sierpnia tego roku został członkiem magistratu, nie pobierającym za swą pracę wynagrodzenia. Funkcję tę sprawował Krause nieprzerwanie do 1826 r. W tym czasie interesował się przede wszystkim poprawą miejskiego systemu opieki nad ubogimi.

Friedwaldowie przybyli do Elbląga z Torunia. Ojciec zasłużonego dla Elbląga burmistrza Mikołaja Friedwalda, także Mikołaj – był rajcą miejskim w Toruniu. Szczególnie znani są dwaj Friedwaldowie – wspomniany Mikołaj i jego syn Michał. Mikołaj pełnił najwyższą godność miejską – urząd burmistrza w latach 1544-1549. Był on jednym z współtwórców gimnazjum elbląskiego i jego opiekunem z ramienia rady miejskiej. Troszczył się on o zapewnienie bezpieczeństwa miastu...

Ta znakomita patrycjuszowska rodzina pochodzi ze Szwabii. W Elblągu pojawiła się w pierwszej połowie XVII stulecia.

Roman Fus – urodzony w 1960 r. w Działdowie, rzeźbiarz, zajmował się także rysunkiem. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (ASP) w Gdańsku na Wydziale Rzeźby u prof. Franciszka Duszeńki, na której dyplom obronił w 1990 u prof. Alberta Zalewskiego. W latach 1984-1985 był laureatem wielu konkursów uczelnianych. Wiele lat życia rzeźbiarz spędził w Elblągu, w którym tworzył i wystawiał swoje prace. Był zaangażowany w różne elbląskie przedsięwzięcia artystyczne. Artysta tworzył głównie w drewnie, stali, granicie i brązie, zajmował się także rysunkiem. Przez wiele lat Fus zajmował się czarnym dębem, materiałem unikalnym i twardym, ale jednocześnie wspaniałym. Z pochodzącego ze średniowiecza drewna stworzył ponad sto rzeźb. Większość z nich to torsy kobiece i męskie. Kilka lat przed śmiercią wziął się także za rzeźbienie form abstrakcyjnych...

Andrzej Szadkowski – urodził się 6.10.1958 r. w Lęborku. Absolwent PWSSP w Gdańsku, Wydziału Malarstwa i Grafiki. Uzyskał dyplom w pracowni prof. Jerzego Krechowicza (1983). W latach 1987 – 1998 pracował na stanowisku Dyrektora Centrum Sztuki – Galerii EL w Elblągu. Był twórcą wielu ilustracji książkowych, rysunków satyrycznych i komiksów, zajmował się plakatem. Pisał również bajki dla dzieci. Uczestnik ogromnej ilości wystaw indywidualnych i zbiorowych...

Urodził się 31.10.1898 w Elblągu jako syn kelnera. W latach 1904-1912 uczęszczał do elbląskiej szkoły powszechnej (Volksschule), po jej ukończeniu pracował w zakładach Schichaua jako nitowacz. W 1913 r. przystąpił do Socjalistycznej Robotniczej Młodzieży (Sozialistische Arbeiterjugend). Zmobilizowany w pierwszej wojnie światowej, w 1916 r. przystąpił do Związku Spartakusa - organizacji zrzeszającej niemieckich zwolenników marksizmu, która w styczniu 1919 usiłowała dokonać przewrotu komunistycznego. Następnie Reimann zaangażował się w tworzenie Komunistycznej Partii Niemiec (KPD), która miała kontynuować działalność Związku...

Czesław Kujawski urodził się w 1943 r. w Oszmianie, w woj. Wileńskim (obecnie Białoruś). Ukończył m.in. Państwową Szkołę Średnią Baletową w Gdańsku, a także Studium Choreograficzne w Warszawie. Swoją zawodową karierę rozpoczął w Centralnym Zespole Artystycznym Wojska Polskiego w Warszawie. Następnie pracował w Powiatowym Domu Kultury w Bytowie jako kierownik Zespołu Kaszubskiego...

Christoph Jacob Marenski urodził się 6 kwietnia 1776 r. w Toruniu w rodzinie kupieckiej. W 1787 rozpoczął naukę w toruńskim gimnazjum. W 1894 r. podjął studia na uniwersytecie w Królewcu. Początkowo studiował teologię, następnie przeniósł się na prawo (zmiana kierunku studiów podyktowana była słabym zdrowiem Marenskiego, które utrudniałoby mu wykonywanie obowiązków duszpasterskich). W 1803 r. pełnił obowiązki referendariusza w Kwidzynie. W 1804 r. dostał się do rady miejskiej Kwidzyna, zostając jednocześnie młodszym asesorem w sądzie miejskim. W następnym roku wstąpił Marenski do kwidzyńskiej łoży wolnomularskiej „Zur goldenen Harfe”.

Julius Lohmeyer, niemiecki humorysta i pisarz młodzieżowy, autor poczytnych swego czasu książek dla najmłodszych czytelników, był przez szereg lat związany z Elblągiem. Urodził się 6 października 1835. Miejscem jego urodzenia jest prawdopodobnie Nysa (tak podaje większość źródeł, choć w rysie biograficznym opublikowanym w elbląskiej gazecie „Altpreußische Zeitung” (nr 41 z dn. 18 lutego 1894) podano, że Lohmeyer był rodowitym elblążaninem, jest to jednak najprawdopodobniej błędna informacja).