Urodził się 24.09.1572 r. w Elblągu, w znanej rodzinie burmistrzów. Syn Michała i Ewy Molckovia. Po ukończeniu miejscowego gimnazjum, jako stypendysta elbląski studiował filozofię, teologię i język hebrajski w Altdorfie, Lipsku , Frankfurcie nad Odrą i Lejdzie. Po powrocie do rodzinnego miasta został przez Radę Miejską zatrudniony na stanowisko kaznodziei w kościele NMP, a jego homilie wzbudzały duży aplauz. Dalszy rozwój młodego teologa wspierał pastor Bochmann, z inspiracji którego Meienreis wyjechał na studia na kalwiński uniwersytet w Leyden. Prowadził w latach 1600-1602 mały sztambuch (pamiętnik), którego dedykacje dają wyobrażenie o kręgach, w jakich się obracał oraz zawieranych przyjaźniach. Sztambuch zawiera 33 wpisy, z których kilka pochodzi jeszcze od starych elbląskich przyjaciół, m.in. syna rajcy – Johann’a Wilhelmiego, malborskiego diakona i nauczyciela w Gimnazjum Elbląskim – Joachima Wedlandt’a i miejskiego „fizyka” (miejskiego lekarza-medyka) dra J. A. Näfen’a. Sam właściciel pamiętnika podpisał się jako „Elbingensis Borussus”, co oznacza, iż wywodził się z Elbląga w Prusach. Na uniwersytet w Leyden w poczet studentów (ale na wydziale prawa), przyjęto jeszcze dwóch innych elblążan : Hansa von Bodeck'a i Andreasa Mohrenberga.