From Jan Samuel – ur. 08.06.1735 r. w rodzinie malborskiego pastora magistra Natanela Efraima F. Wykształcenie średnie otrzymał w gimnazjum rodzimego miasta. Studiował filozofię, teologię, historię i matematykę na uniwersytetach w Królewcu (1753-1756) i Roztoce (1757-1759) jako stypendysta malborskiej Rady Miejskiej.

Fiedler (Fidler) Walery – urodził się w 1525 r. w rodzinie Feliksa, znanego poety szwajcarskiego, osiadłego w Gdańsku z powodu prześladowań religijnych w ojczyźnie. Wykształcenie zdobywał w rodzinnym Gdańsku, Królewcu i Bolonii (gdzie zresztą uzyskał tytuł doktora medycyny).

Fellgiebel Baltazar – z tytułem magistra, Ślązak z Legnicy. W latach 1595-1608 był konrektorem (zastępca pomagający w prowadzeniu szkoły) w Gimnazjum Elbląskim. Po śmierci Tomasza Rotusa (1596), zarządzał gimnazjum aż do objęcia (1598) rektoratu przez J. Myliusa.

Falk (Falconius) Krzysztof – ur. ok. 1520 w Annanbergu, w Miśni. Literat pruski, kronikarz, poeta i nauczyciel. Zasłużył się jako autor wierszowanej Pochwały miasta Elbląga, choć wartość artystyczna utworu nie jest duża. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Brak jest bliższych danych o rodzinie i młodości Falka, wiadomo jedynie, że od 1546 - 1548 r. pracował jako nauczyciel rachunków i pisania w Gimnazjum Elbląskim.

Anger Otto Louis Siegfried – (1837-?), 1876 – 1883 przewodniczący Elbląskiego Towarzystwa Starożytności. Urodził się w Pasłęku, uczęszczał do Gimnazjum w Gdańsku. Po zdaniu egzaminu dojrzałości studiował teologię na uniwersytetach w Halle i Królewcu (1859-1862). W 1863 r. zdał kościelny egzamin pro ministerio uprawniający do obejmowania samodzielnej funkcji w parafii. W 1865 przybył do Elbląga i rozpoczął pracę w tutejszym Gimnazjum. W 1865 zdał egzaminy i uzyskał status profesora szkoły średniej, po czym otrzymał stałą posadę w elbląskim Gimnazjum. 12 października 1876 r. został mianowany przewodniczącym Elbląskiego Towarzystwa Starożytności.

Ehwalt (Ewald) Jan Gottfried – ur. 01.01.1717 r. w rodzinie Henryka, elbląskiego kupca – sukiennika. Uczył się w gimnazjum w Elblągu (1721) i Gdańsku (1735). Tytuł magistra uzyskał kończąc studia wyższe w zakresie filozofii, historii, teologii i prawa kościelnego w Jenie (08.05.1738 r.)

Drabitz Dawid – pochodził z miejscowości Witweida w Miśni. Od 1598 r. był nauczycielem germaniki w młodszych klasach gimnazjalnych. Po awansie w 1611 r. nauczał w II klasie Gimnazjum Elbląskim. Po 26 latach pracy zrezygnował z posady nauczyciela, został piwowarem i Członkiem drugiego ordynku (Drugi ordynek-reprezentacja pospólstwa we władzach miasta, w Elblągu jej istnienie zatwierdzono w 1526 r. W jej skład wchodziły 32 osoby ( w tym 8 rzemieślników), wpływ na skład II ordynku miała rada).

Dathenus (Datheen) Piotr – ur. w 1530 r. w Mont Kassel we Flandrii. W 1548 r. wstąpił do zakonu karmelitów, wkrótce jednak przeszedł do służby dyplomatycznej cesarza Karola V. Zmienił wyznanie na protestanckie i sprawował w latach 1555-1562 urząd pastora dla emigrantów niderlandzkich osiadłych we Frankfurcie nad Menem. Brał czynny udział w życiu religijnym Niderlandów i położył duże zasługi w organizowaniu kościoła reformowanego w tym kraju.

Cramer Jan – ur. w 1605 r., syn Andrzeja, profesora Gimnazjum Elbląskiego. Wykształcenie średnie otrzymał w rodzinnym Elblągu i Toruniu. Studiował w Wittenberdze i Roztoce.

Cramer Andrzej - pochodził z miejscowości Barba w Saksonii. Od 1598 r. pracował w Gimnazjum Elbląskim jako nauczyciel klasy V. w 1604 r. uzyskał nominację na pastora do Myszewa (Gross Mausdorf), wsi należącej do Elbląga.