Jedną z największych atrakcji turystycznych okolic Elbląga jest Kanał Elbląski (Der Oberländische Kanal - stara nazwa). Ten wspaniały zabytek - o walorach zarówno technicznych, jak również krajoznawczych - znany jest także jako Kanał Ostródzko-Elbląski (Elbląsko-Ostródzki). Najwspanialszą perełką tej jednej z dwóch tego typu dróg wodnych na świecie jest 5 pochylni, dzięki którym statek pokonuje około 2 km po suchym lądzie, a które to mają za zadanie pokonanie olbrzymiej różnicy poziomu wód wynoszącej około 100 m na przestrzeni 9,6 km. Na świecie zbudowano jedynie dwa kanały, w których wykorzystano system pochylni. Kanał Elbląski jest unikatem w skali światowej z zastosowaniem oryginalnego rozwiązania technicznego. Uroczyste otwarcie Kanału (niem. Der Oberländische Kanal) odbyło się 31 sierpnia 1860, a pełne połączenie wodne z Ostródą otwarto w 1872 roku. Tereny są bardzo atrakcyjne nie tylko z uwagi na unikalne walory techniczne samego Kanału, ale słyną również z walorów czysto przyrodniczych, a Jezioro Druzno przez które przebiega tor wodny, uznawane jest za jedną z największych baz lęgowych ptactwa wodnego w Polsce. Można tu spotkać około 200 gatunków ptaków, a okolica jest miejscem "pielgrzymek" ornitologów niemal z całej Europy.

Celem programów szkolnych (Berichty)ogłaszane od 1696 r. drukiem było informowanie uczniów i rodziców o przedmiotach wykładanych w Gimnazjum, ilości godzin, prowadzących lekcje nauczycielach, o wymaganych podręcznikach , literaturze i pomocach naukowych stosowanych na lekcjach. Jednocześnie w programach tych zamieszczano okolicznościowe wykłady i mowy rektorów wygłaszane na egzaminach końcowych. Część tych wykładów stanowiła później załącznik do podstawowych podręczników.

Historia Biblioteki Elbląskiej i Gimnazjum Elbląskiego są dość ściśle ze sobą powiązane. Gimnazjum założone w 1535 roku było szkołą o nowoczesnym humanistycznym programie nauczania. Wychowywało swoich uczniów w duchu protestantyzmu, ponieważ poglądy Marcina Lutra znalazły w Elblągu wielu zwolenników. O rozwój szkoły dbała rada miasta, która na początku XVII w. oddała do jej użytku nowy budynek. W 1601 roku otwarto bibliotekę gimnazjalną. To właśnie jej zbiory stanowią dziś część zabytkowego zasobu Biblioteki Elbląskiej.

Trudno ustalić, kiedy elblążanie po raz pierwszy obejrzeli przedstawienie teatralne, ponieważ brak jest przekazów źródłowych. Pierwsi zawodowi aktorzy wystąpili w Elblągu na początku XVII w., ale tradycje teatru amatorskiego były starsze. Wiadomo, że organizowano przedstawienia miejskie już w XVI w., ponieważ znany jest incydent z 1531 roku. W wystawionej wówczas komedii ośmieszono hierarchię Kościoła katolickiego- osoby w nim występujące były przebrane za papieża, kardynałów, biskupów. Jeden z biskupów był czarnoskóry- była to dość wyraźna aluzja do ówczesnego biskupa warmińskiego Maurycego Ferbera, którego patron Św. Maurycy był Etiopczykiem. Tematyka tego przedstawienia była bardzo aktualna - w tym czasie w Elblągu popularne były poglądy Marcina Lutra i większość mieszkańców miasta opowiedziała się po stronie niemieckiego reformatora. Tradycje teatru amatorskiego były kultywowane w założonym w 1535 roku Gimnazjum Elbląskim.