Hoffmann Jan Daniel – urodził się 10 grudnia 1701 r. w Toruniu w rodzinie Samuela Hoffmanna i Anny Freyberg. Ojciec był tkaczem i kościelnym przy kościele Św. Jerzego, przeznaczonym dla Polaków ewangelików. Była to rodzina biedna, która z trudem wspierała Jana w jego studiach. Początkowo nauki pobierał przy kościele parafialnym, potem kontynuował ją w gimnazjum w Elblągu i Toruniu. W 1722 r. odbył podróż naukową do Gdańska i Królewca. Po powrocie bronił w publicznej dyspucie rozprawki napisanej jako końcowy egzamin w Gimnazjum. Przez kolejny rok czekał na stypendium, które zresztą otrzymał dzięki poparciu Rady Miejskiej od bractwa Dworu Artusa. Studiował w Wittenbergi, Lipsku i Jenie. Po powrocie do Lipska jeszcze rok sam kształcił się, wiele czasu poświęcając na studiowanie w bibliotekach. Studiował filozofię, teologię i język hebrajski. W 1727 r. powrócił do rodzinnego Torunia. Około pięciu lat poszukiwał pracy, prawdopodobnie utrzymywał się z udzielania prywatnych lekcji języka polskiego. W czasach kiedy Hoffmann uczęszczał do Gimnazjum w Toruniu, nie było w nim lekcji języka polskiego opłacanych przez miasto.

Hoffmann Fryderyk – ur. w 1627 r. w rodzinie Pawła, pastora w Bolesławcu na Śląsku. Uczył się w gimnazjach Bolesławca, Wschowy, Torunia i Elbląga. Jako elbląski stypendysta kształcił się na uniwersytecie bremeńskim i w Helmstedt. Studiował filozofię, teologię i prawo. W 1653 r. został wezwany do powrotu i objęcia stanowiska profesora w Gimnazjum Elbląskim. Po roku pracy awansował na konrektora. Szybko zasłynął jako zdolny pedagog i poeta. Otrzymał propozycję objęcia rektoratu w Berlinie – katedry etyki we Frankfurcie nad Odrą i urzędu konrektora w Toruniu. Pozostał na prośby Rady Miejskiej w Elblągu, a w 1667 r. otrzymał nominację na rektora.

Heyll (Heyle) Krzysztof – ur. w 1499 r. w Wiesbaden. Był synem szewca. Kształcił się w szkołach rodzinnej Nadrenii oraz na uniwersytetach w Lipsku ( uzyskał stopień bakałarza w 1521 r. ), Montpellier, Paryżu i Orange (tutaj zdobył tytuł doktora medycyny w 1530 r.) Praktykę lekarską rozpoczął wiosną 1531 r. w Kołobrzegu. Kontynuował ją w Słupsku i Królewcu, tutaj został zaangażowany na nauczyciela łaciny dla ks. Anny Zofii, córki ks. Albrechta. W 1537 r. został zatrudniony w Gimnazjum Elbląskim w charakterze profesora greki i medycyny. Przejściowo po odejściu W. Gnapheusa w r. 1541 pełnił obowiązki rektora.

Hempel Jan Michał - urodzony w 1674 r. w Miśni. Wykształcenie średnie zdobył w rodzinnym mieście. Studiował filozofię, teologię, grekę, język hebrajski na uniwersytetach w Lipsku, Altdorfie i Halle. Na ostatnich studiach w Halle zaprzyjaźnił się z A. H. Franckiem, twórcą pietyzmu. (Pietyzm – nurt religijny w luteranizmie –XVII-XVIII w.

Fuchs Daniel – ur.10.08.1696 r., syn burgrabiego elbląskiego Daniela. Kształcił się w gimnazjach Elbląga i Torunia. W latach 1716 – 1720 studiował prawo w Królewcu. Uzupełnił swoje wykształcenie podróżą naukową do Saksonii i Holandii. Interesował się głównie miastami, handlem, religią i obyczajami ludności zwiedzanych krajów.