Jezuici

Jezuici (pełna nazwa: Towarzystwo Jezusowe łac. Societas Iesu (SI)) – męski papieski zakon apostolski Kościoła rzymskokatolickiego, zatwierdzony przez papieża Pawła III 27 września 1540.

Towarzystwo Jezusowe zostało założone, aby bronić i rozszerzać wiarę i naukę chrześcijańską przez publiczne nauczanie, Ćwiczenia duchowne i udzielanie sakramentów[2].

Dnia 15 sierpnia 1534 roku w kaplicy Świętego Dionizego na wzgórzu Montmartre grupa studentów Sorbony z św. Ignacym Loyolą na czele złożyła ślub czystości, ubóstwa i pielgrzymki do Jerozolimy, a jeśli było by to niemożliwe, oddania się do dyspozycji papieża. Po ukończeniu studiów, nie mogąc udać się do Ziemi Świętej, z powodu wojen toczonych przez Wenecję, oddali się do dyspozycji papieża. 3 października 1539 w Tivoli, papież Paweł III zatwierdził ustnie pierwszą wersję reguły zakonnej znanej jako Formuła Instytutu Towarzystwa Jezusowego, wypowiadając przy tym słowa: Digitus Dei est hic! (Jest w tym palec Boży). Zatwierdzenie tejże nastąpiło Listem Apostolskim Regimini militantis Ecclesiae z dnia 27 września 1540 roku przez tego samego papieża. Juliusz III zaś [[21 lipca] 1550 roku zatwierdził zmienioną i rozszerzoną wersję Formuły (reguły) oraz określił na nowo dotychczas wydane indulty i przywileje.

Od samego początku podstawowymi zasadami jezuitów, odróżniającymi go od innych zakonów, były:

akcentowanie posłuszeństwa wobec papieża i przełożonych. Jak pisał Ignacy Loyola w Ćwiczeniach Duchowych w ramach Reguł o trzymaniu z Kościołem - np....trzeba być zawsze gotowym wierzyć, że to, co ja widzę jako białe, jest czarne, jeśli tak to określi Kościół Hierarchiczny.
wybór członków według kryterium wysokich wymagań duchowych oraz predyspozycji i zdolności intelektualnych a także silnej, twórczej osobowości.
stałe edukowanie własnych członków - tak, aby posiadali oni możliwie jak najlepsze wykształcenie, nie ograniczające się tylko do wykształcenia czysto religijnego; aby byli zdolni dobrze rozumieć aktualnie panującego "ducha współczesności".
nacisk na bycie tam "gdzie decydują się losy świata" - a więc wśród elit społecznych kształtujących w danym momencie historycznym większościowe poglądy oraz mających silny wpływ na sprawowanie władzy świeckiej.