Wilhelm Baum - chirurg, pierwszy honorowy obywatel Gdańska

Wilhelm Baum urodził się 10 listopada 1799 w Elblągu. Pochodził ze znamienitej rodziny (ojciec był zamożnym kupcem i członkiem Rady Miejskiej z zamiłowaniem do malarstwa, matka była z pochodzenia Francuzką). Ukończył miejscowe gimnazjum, gdzie szczególnie interesował się językami starożytnymi i antykiem. W 1818 wstąpił na uniwersytet w Królewcu. Studiował tu przez rok medycynę, a także uczęszczał na seminarium z filologii. W tym czasie poznał Baum w Królewcu relegowanego z uczelni w Greifswaldzie za republikańskiego poglądy Johanna Friedricha Diffenbacha, który zasłynął później jako znamienity chirurg – prekursor transplantologii i medycyny plastycznej. W Królewcu Diffenbach stanął na czele korporacji studenckiej, do której przystąpił także elblążanin.
W 1819 r. Baum rozpoczął studia w Getyndze, gdzie uczęszczał na wykłady z chirurgii, medycyny wewnętrznej i położnictwa. W lipcu 1822 doktoryzował się na podstawie dysertacji na temat schorzenia zwanego wierzchniactwem. Przez rok pracował Baum jako asystent-wolontariusz w klinice uniwersyteckiej w Berlinie. W 1823 zdał egzaminy państwowe. W tym czasie zmarli oboje jego rodzice. Sytuacja materialna Bauma była na tyle korzystna, że nie czuł przymusu podjęcia pracy zarobkowej. W latach 1824-1827 podróżował po Europie (m. in. Wiedniu, miastach włoskich i Paryżu), uczęszczając na wykłady słynnych medyków, ale bardziej oddając się swej pasji do sztuki. Jesienią 1825 zawędrował wraz ze swym bliskim przyjacielem Spießem do Londynu. Chirurgia angielska górowała wówczas nad poziomem wiedzy chirurgicznej w pozostałych krajach europejskich, a sławę zdobywali tacy jej adepci jak Astley, Cooper und Brodie. Baum wiele się nauczył podczas pobytu w Anglii, a w 1827 wrócił do kraju i osiadł w Berlinie, gdzie otworzył praktykę lekarską. Spotkał tu poznanego w Królewcu Diffenbacha, któremu pomagał okazyjnie przy operacjach i który dopomógł mu w uzyskaniu posady w ministerstwie.
W 1830 r. poślubił Marie Günther – córkę dyrektora naczelnego departamentu budownictwa w Berlinie. Wkrótce potem otrzymał posadę głównego chirurga i dyrektora szpitala miejskiego w Gdańsku. Gdy w mieście wybuchła epidemia cholera, dały się poznać energia, umiejętności i humanizm Bauma. Jego nazwisko stało się znane nawet za granicą. W uznaniu zasług lekarza w walce z epidemią przyznano mu jako pierwszemu w historii honorowe obywatelstwo miasta Gdańska. W Gdańsku rozpoczął Baum swoje prekursorskie badania nad chorobami wywoływanymi przez polipy.
W 1841 Baum opuścił Gdańsk i osiadł na krótko w Paryżu, gdzie zapoznał się z nową wówczas metodą litotrypsji. W 1842 został wykładowcą na uniwersytecie w Greifswaldzie. Zajęcia praktyczne ze studentami odbywały się po części w szpitalu, w dużej mierze jednak przy łóżkach chorych w ich domach. Zimą 1848/49 Baum przebywał w Berlinie, gdzie był doradcą przy wznoszeniu domu dla chorych prowadzonego przez diakonisy. Począwszy od wiosny 1849 r. Baum wykładał na uniwersytecie w Getyndze, ucząc się jednocześnie od getyńskich medyków mało znanych sobie wcześniej dziedzin wiedzy (m. in. okulistyki). Należał w 1872 do założycieli Niemieckiego Towarzystwa Chirurgicznego.
Wilhelm Baum Zmarł 6 września 1883 r. Miał dwie córki i syna (także Wilhelma), który poszedł w ślady ojca i był chirurgiem w szpitalu miejskim w Gdańsku.