Wilmson Johann (1684-1756)

Urodził się 13 września 1684 r. w Elblągu, ojciec jego, także Johann był członkiem III ordynku, pełnił funkcję pisarza w elbląskiej kancelarii, matka- Anna była córką kupca i członka III ordynku Zachariasza Tettelbacha. Gdy miał 3 lata zmarł mu ojciec. Uczęszczał do Gimnazjum Elbląskiego, a po jego ukończeniu w 1705 r. podjął studia prawnicze na uniwersytecie w Królewcu. W 1710 r. zmarła mu matka. Od tego czasu przebywał w domu Carla Friedricha Lauen'a – radcy dworu królewskiego w Królewcu i sędziego sądu apelacyjnego. Po ukończeniu studiów, w listopadzie 1715 r. wrócił do Elbląga, gdzie w roku następnym objął stanowisko pisarza w kancelarii miejskiej. W 1718 r. ożenił się z Elżbietą, wdową po Henryku Jacobsenie. W 1721 r. otrzymał stanowisko pisarza Urzędu i Sądu Pupilarnego. Funkcję tę piastował do kwietnia 1737 r., kiedy został członkiem Rady Miejskiej. W 1739 r. ożenił się po raz drugi (pierwsza żona zmarła W 1736 r.) z Zofią Heleną, córką ówczesnego prezydującego burmistrza i burgrabiego – Bartłomieja Meienreisa. W tym małżeństwie miał pięcioro dzieci, z których dwoje zmarło w dzieciństwie. Funkcja rajcy otworzyła mu drogę do piastowania ważnych urzędów miejskich. W 1740 r. objął urząd rajcy wetowego, w 1741 – sędziego Sądu Miejskiego, w latach 1747-1752 kierował Urzędem Wałowym i Urzędem Palowym. W wieku 70 lat wybrany został burmistrzem, kierując Urzędem i Sądem Pupilarnym. Zmarł 8 czerwca 1756 r. Uroczystości związane z jego pochówkiem odbyły się 16 czerwca w kościele NMP w Elblągu.