Wysocki Wacław

Pierwszym powojennym prezydentem Elbląga został Wacław Wysocki. Pochodził z Wileńszczyzny. Przed wojną, w 1934 r. pracował w Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej w Gdyni. Do Elbląga przybył w dniach 26-27 marca oraz częścią Morskiej Grupy operacyjnej liczącej 32 osoby. 2 kwietnia 1945 r. mjr Mieczysław Borowiecki – Inspektor Okręgu Zachodniego Prus Wschodnich powierzył Wysockiemu obowiązki prezydenta miasta. W ocenie świadków pierwszych dni i miesięcy powojennych W. Wysocki był sprawnym gospodarzem miasta, który potrafił umiejętnie współpracować z władzami radzieckimi. Czynnikiem ułatwiającym Wysockiemu kontakty była dobra znajomość języka rosyjskiego i samych Rosjan. Jak już wspomniano pochodził z Wileńszczyzny, przez wiele lat mieszkał w Leningradzie, gdzie ukończył szkołę techniczną. Szybko nawiązał przyjazne stosunki z oficerami elbląskiego garnizonu radzieckiego, wśród których było wiele leningradczyków. W ich opinii Wysocki to „swój człowiek”, którego znał niemal cały garnizon. Pierwszy powojenny prezydent Elbląga odszedł ze stanowiska w pierwszych dniach sierpnia 1945 r. w wyniku intrygi grupy aktywistów PPR z Warszawy. Wysockiego aresztowano, a kolejnym prezydentem miasta w dniu 3 sierpnia został Jerzy Skarżyński. Wacława Wysockiego oczyszczono z zarzutów. Podjął on pracę w „Kurierze Elbląskim”, późniejszej spółdzielni im. J. Marchlewskiego.