Niemiecki marszand, handlarz dziełami sztuki, wydawca, prekursor i propagator modernizmu. Urodził się 11 sierpnia 1873 w Elblągu, zmarł 21 października 1927 w Baden-Baden. Był czwartym z pięciorga dzieci Benjamina Goltz’a – płóciennika i handlarza wyrobami płóciennymi. Rodzina posiadała tkalnię na ulicy Sternstraße (dzisiejsza Gwiezdna, wówczas była to podmiejska ulica) i sklep na Wallstraße na Nowym Mieście (dzisiaj Hetmańska). Interes był dziedziczony z pokolenia na pokolenie. W 1886 jego rodzina utraciła majątek i przeniosła się do Królewca.

Isendorf Albert – ur. w 1546 r., syn Melchiora, profesora uniwersytetu królewieckiego. Studia ukończył na uniwersytecie królewieckim, zdobywając stopień magistra (27.03.1572 r.). Od 1575 r. do 1580 r. był profesorem w Gimnazjum Elbląskim. Po rezygnacji z profesury szybko zaczął robić karierę w samorządzie miejskim. W 1580 r. został wójtem, 1582 r. rajcą, a w 1595 r. burmistrzem. Ten ostatni urząd sprawował aż 6-krotnie. Jako burmistrz współpracował z J. Sprenglem i J. Myliusem w reorganizacji gimnazjum. Należał do komisji nadzorującej budowę gmachu gimnazjum. Zmarł 7.12.1615 roku.

Wolski Adam – (? – 1636), elbląski rysownik. Wywodził się z Moraw, nie jest znana data jego urodzenia ani nawet fakt przynależności (bądź nie) do cechu. Przyjaźnił się on ze znanym elbląskim humanistą, poetą i kronikarzem Friedrichem Zamehlem, który w panegirycznych epigramatach entuzjastycznie wyrażał się o jego twórczości. Wolski jest znany przede wszystkim jako twórca karykatur mody mieszczańskiej swoich czasów. Zbiór jego rysunków zachował się w całości w Berlińskim Gabinecie Rycin (Kupferstichkabinett, Staatliche Museen zu Berlin).

Himmelreich Piotr – ur. około 1530 r. w Królewcu. Studiował na uniwersytetach w Królewcu (1544-1555, gdzie zdobył tytuł magistra), Frankfurcie nad Odrą, Lipsku, Wittenberdze oraz Roztoce. W 1563 r. powrócił do Królewca i został mianowany subinspektorem alumnów książęcych na miejscowym uniwersytecie. Jesienią 1564 r. przybył do Elbląga i objął urząd rektora gimnazjum. Po kilku miesiącach zrezygnował, aby móc zostać rezydentem Elbląga na dworze królewskim.

Fuchs Daniel – ur.10.08.1696 r., syn burgrabiego elbląskiego Daniela. Kształcił się w gimnazjach Elbląga i Torunia. W latach 1716 – 1720 studiował prawo w Królewcu. Uzupełnił swoje wykształcenie podróżą naukową do Saksonii i Holandii. Interesował się głównie miastami, handlem, religią i obyczajami ludności zwiedzanych krajów.

Fiedler (Fidler) Walery – urodził się w 1525 r. w rodzinie Feliksa, znanego poety szwajcarskiego, osiadłego w Gdańsku z powodu prześladowań religijnych w ojczyźnie. Wykształcenie zdobywał w rodzinnym Gdańsku, Królewcu i Bolonii (gdzie zresztą uzyskał tytuł doktora medycyny).

Falk (Falconius) Krzysztof – ur. ok. 1520 w Annanbergu, w Miśni. Literat pruski, kronikarz, poeta i nauczyciel. Zasłużył się jako autor wierszowanej Pochwały miasta Elbląga, choć wartość artystyczna utworu nie jest duża. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Brak jest bliższych danych o rodzinie i młodości Falka, wiadomo jedynie, że od 1546 - 1548 r. pracował jako nauczyciel rachunków i pisania w Gimnazjum Elbląskim.

Anger Otto Louis Siegfried – (1837-?), 1876 – 1883 przewodniczący Elbląskiego Towarzystwa Starożytności. Urodził się w Pasłęku, uczęszczał do Gimnazjum w Gdańsku. Po zdaniu egzaminu dojrzałości studiował teologię na uniwersytetach w Halle i Królewcu (1859-1862). W 1863 r. zdał kościelny egzamin pro ministerio uprawniający do obejmowania samodzielnej funkcji w parafii. W 1865 przybył do Elbląga i rozpoczął pracę w tutejszym Gimnazjum. W 1865 zdał egzaminy i uzyskał status profesora szkoły średniej, po czym otrzymał stałą posadę w elbląskim Gimnazjum. 12 października 1876 r. został mianowany przewodniczącym Elbląskiego Towarzystwa Starożytności.

Po śmierci Chrystiana Kaspra Preussa w 1738 r., oficynę elbląską objął w posiadanie Samuel Gottlieb Preuss (młodszy brat), ostatni z zasłużonej rodziny elbląskich drukarzy, urodzony 15 lutego 1710 r. Podobnie jak jego starsi bracia ukończył miejscowe gimnazjum, a następnie przyuczał się do zawodu drukarza m.in. u Breitkopfa w Lipsku. W 1738 r. ożenił się z Anną Albrecht, z którą miał jednego syna. W tym samym roku powrócił do Elbląga na wieść o śmierci brata. Po pięciu latach od przejęcia oficyny, przeniósł ją ze starych pomieszczeń przy ul. Spieringa do nowych przy ul. Tylnej. Z literatury znamy dzisiaj 265 jego druków.

Samuel Preuss zmarł w 1731 roku, a jego następcą z niewiadomej przyczyny nie został jego najstarszy syn Jan Jakub, lecz młodszy syn Chrystian Kasper Preuss, urodzony 25 lipca 1705 r. Podobnie jak jego poprzednicy był absolwentem Gimnazjum Elbląskiego. Po ukończeniu gimnazjum odbywał naukę drukarską w oficynie Reussnera w Królewcu, gdzie 28 lipca 1729 r. został przyjęty do miejscowego Towarzystwa Typograficznego.