Urodziła się w miejscowości Hamborn (Nadrenia – Niemcy). Córka Franciszka który repatriował się wraz z rodziną do Polski i osiedlił w Jabłonowie Pomorskim, gdzie aż do śmierci prowadził warsztat krawiecki. W latach 1928-1934 uczęszczała do szkoły powszechnej w rodzinnym mieście. Do prywatnego Gimnazjum Żeńskiego w Brodnicy dojeżdżała w latach 1934-1938. W 1938 r. wstąpiła do Państwowego Liceum Pedagogicznego im. Królowej Jadwigi w Inowrocławiu, które po przerwie wojennej ukończyła w 1946 roku. W czasie okupacji hitlerowskiej pracowała początkowo w Jabłonowie, w zakładzie fryzjerskim, a od 1941 r. w przedsiębiorstwie przemysłowym. W 1946 r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończyła je w 1951 r., uzyskując stopień magistra filozofii w zakresie historii na podstawie rozprawy : „Repolonizacja wsi chełmińskiej w XV i XVI w”. Studiując, jednocześnie pracowała jako nauczycielka w Jabłonowie. W 1950 r. została przyjęta do pracy w Archiwum Państwowym w Gdańsku. Z tą też placówką związała się na resztę życia. Pracowała na etacie pracownika naukowego przez prawie 40 lat, dopóki pozwoliło jej na to zdrowie.....

Gotsch Gottfried (ur. 8.10.1724 w Elblągu, zm. 1795 tamże). Zajmuje wśród elbląskich kronikarzy i historyków pozycję wyjątkową. Był synem elbląskiego farbiarza. Sam także wyuczył się tego rzemiosła, w 1743 został czeladnikiem. Następnie wyruszył w dwuletnią czeladniczą wędrówkę, a po powrocie odziedziczył ojcowską farbiarnię. Począwszy od 1757r, był członkiem nowomiejskiego sądu. W czasie pruskiej zwierzchności nad Elblągiem został rajcą miejskim i inspektorem budownictwa.

Baerholz Daniel – barokowy poeta. urodził się 5 lipca 1641 w Elblągu jako syn tutejszego bursztynnika. Uczęszczał do Gimnazjum w mieście rodzinnym. Między dziesiątym a siedemnastym rokiem życia uczęszczał do szkoły w Słupsku (w tym czasie umarli oboje jego rodzice). W 1660 rozpoczął edukację w gimnazjum w Gdańsku. Po upływie trzech latach zapisał się na uniwersytet w Królewcu, a następnie w Wittenberdze. Po ukończeniu studiów pracował najprawdopodobniej jako nauczyciel domowy w Lubece.

Urodził się w Elblągu 20 października 1919 jako syn kupca. Rodzina Achenwall wywodziła się ze Szkocji, w 1614 r. przybyła do Starego Pola, w 1642 r. osiedliła się w Elblągu. Z rodziny tej wywodzili się kaznodzieja w kościele NMP Thomas Achenwall (wuj Gottfrieda), Gottlieb Thomas Achenwall- profesor w Gimnazjum Elbląskim, następnie pastor w Kmiecinie oraz rajca miejski Daniel Ferdinand Achenwall (był on ostatnim elbążaninem noszącym to nazwisko, zmarł w 1871). Gottfied Achenwall z wykształcenia był historykiem i prawnikiem (studiował w Królewcu, Jenie, Halle i Lipsku). Uważany jest za „ojca statystyki”. Dla Achenwalla statystyka oznaczała jednak państwoznawstwo – naukę o istotnych osobliwościach państwa. Do statystyki zaliczał wszystko, co wiązało się z dobrobytem kraju: jego cechy fizjograficzne, ludność, gospodarkę, ustrój państw.

Emma Laddey – aktorka i pisarka; tworzyła pod pseudonimem Hermine. Urodziła się 9 maja 1841 r. w Elblągu jako córka lekarza F. Radtke. Już jako dziesięciolatka pisała drobne utwory teatralne. W 1859 r. wyjechała do Berlina, gdzie uczyła się aktorstwa u Hermanna Hedrichs’a. Uzyskała angaż w teatrze w Berlinie, zmuszona jednak była zrezygnować z kariery aktorskiej z powodu kłopotów z gardłem. 1864 poślubiła w Amsterdamie malarza Ernsta Laddey, autora obrazów historycznych i rodzajowych.

Erich Brost (1903-1995), urodził się w Elblągu. Jego ojciec pracował w stoczni Schichaua jako mechanik, matka była krawcową. Państwo Brost mieli jeszcze jednego syna – starszego o trzy lata od Ericha Curta. W 1915 r. rodzina Brost przeniosła się do Gdańska. Miasto to na zawsze pozostało Erichowi Brostowi szczególnie drogie. Po ukończeniu szkoły (Gimnazjum ś.ś. Piotra i Pawła) wyuczył się zawodu księgarza. Książka, prasa i słowo pisane były największa pasją Ericha Brosta, w dużej mierze za sprawą ojca. W wielu dziewiętnastu lat w gazecie „Danizger Volksstimme” opublikował swój pierwszy artykuł. W tym samym czasie rozpoczęła się jego młodzieńcza polityczna aktywność: zaangażował się w działalność ruchu robotniczego w Gdańsku. Wówczas poznał Ericha Ollenhauer’a – późniejszego przewodniczącego SPD. W latach 1935 – 1936 był posłem z ramienia SPD w Volkstagu – parlamencie Wolnego Miasta Gdańska.

Hermann F.W. Thomale. Nie znamy daty jego narodzin. (Prawdopodobnie 18.01.1827 r. )Pochodził z Oleśnicy, gdzie jego ojciec był dzwonnikiem. W mieście tym ukończył gimnazjum, a następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończył je w 1848 r., po czym podjął pracę, najpierw jako askulator, następnie referendarz i asesor w Królewskim Sądzie Powiatowym we Wrocławiu i Oleśnicy. Pod koniec 1855 r. przeniósł się do Elbląga, gdzie w 1856 r. otrzymał urząd syndyka i radcy magistrackiego. 22 maja 1868 r. Rada Miejska wybrała go na stanowisko drugiego burmistrza. Po odejściu nadburmistrza Johanna CA. Selkie do Królewca wybrano go 5 lipca 1875 r. na urząd pierwszego burmistrza na okres l2 lat...

Adolph Phillips. Urodził się 2 lutego 1803 r. prawdopodobnie w Królewcu. Jego ojciec był kupcem londyńskim, zmarłym tam w 1820 r. Matka Eleonora Hay urodzona w 1783 r. w Królewcu, pochodziła ze szkockiej rodziny szlacheckiej. Jego siostra Adolfa była żoną elbląskiego landrata Carla Abramowskiego. Ukończył studia prawnicze, a następnie pełnił funkcję asesora w sądach Prus Górnych. Nie znany daty jego przybycia do Elbląga. W latach 1838 - 1843 był członkiem elbląskiej Rady Miejskiej oraz pełnił urząd syndyka i rajcy policyjnego. Po śmierci nadburmistrza Johana Lucasa Haase Rada Miejska powierzyła mu urząd nadburmistrza, który oficjalnie objął 30 stycznia 1844 r. Adolph nie był lubiany przez władze państwowe. Był przywódcą elbląskich liberałów. Między innymi z jego inicjatywy powstało w 1848 r. pismo „Elbinger Volksbote" o demokratycznym i liberalnym profilu, wydawane przez radnego elbląskiego Jakuba Riesen i grupy skupionej wokół Stowarzyszenia Ojczyźnianego (Vaterlandsverein). Mimo prośby Rady Miejskiej pruskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i król nie wyrazili zgodę na przedłużenie mu ustawowego czasu sprawowania urzędu do 12 lat....

Urodził się 23 czerwca 1778 r. w Chojnicach. Ojciec jego Salomon Haase był mistrzem szewskim. Uczęszczał do szkoły elementarnej w rodzinnym mieście, a następnie Kolegium Fryderycjanum w Królewcu. W tym mieście także ukończył uniwersyteckie studia prawnicze. Bezpośrednio po studiach został zatrudniony jako referendarz w Sądzie Dworskim (Hofgericht) w Bydgoszczy. Po odbyciu stażu referendarskiego objął stanowisko sędziego w sądzie miejsko - wiejskim (Land - und Stadtgericht) w Gniwkowic w departamencie bydgoskim. Tam ożenił się w 1804 r. Urząd ten pełnił do wybuchu wojny Francji z Prusami w 1806 r., a po odłączeniu tej części Prus Zachodnich na mocy traktatu w Tylży (1807 r.) do Księstwa Warszawskiego przeniósł się do Berlina, pozostając tu praktycznie bez środków do życia. Dopiero w 1810 r. otrzymał stanowisko sędziego miejskiego w Nauen. W 1813 r. został przeniesiony do Elbląga, gdzie pełnił funkcję rajcy sądowego...

Pierwszym po zajęciu miasta w 1772 r. powołanym przez władze pruskie nadburmistrzem Elbląga był Johan Christian von Lindenowski. Urodził się 13 sierpnia 1736 r. w Gdańsku. Ojciec jego, kupiec i członek II ordynku w Gdańsku pochodził ze Śląska, matka była córką obywatela gdańskiego. Ukończył Gimnazjum Gdańskie, a następnie wstąpił w 1752 r. do berlińskiego korpusu kadetów. Uczestniczył w wojnie siedmioletniej, awansując do stopnia porucznika. W 1759 r. wielokrotnie ranny został zwolniony z wojska, a następnie zatrudniony w administracji. W 1769 r. objął urząd radcy podatkowego w Nidzicy. Wysoko oceniany przez przełożonych, już jako pruski intendent elbląskich posiadłości miejskich powołany został na urząd nadburmistrza Elbląga, pełniąc jednocześnie funkcję dyrektora policji z roczną pensją 600 reichstalarów....