Nie znamy daty i miejsca urodzenia, a także jego młodości. Jego ojcem był zapewne Johann Erckel – burmistrz Starego Miasta Elbląga w latach 1477-1487. W 1490 r. Michael Erckel wszedł w skład rady miejskiej. Jako rajca pełnił ważne urzędy miejskie : kamlarza Kamlarii Zewnętrznej (1498 r.) i Wewnętrznej (1505 r.), pana wetowego (1494 r.), wielokrotnie Rybickiego (1495, 1505, 1506, 1509) i pana młyńskiego (1501, 1502, 1503). Wielokrotnie jako rajca i burmistrz reprezentował miasto na zjazdach stanów pruskich. W 1506 r. obrany został burmistrzem. Michael Erckel był inicjatorem utworzenia w Elblągu wyższej uczelni...

Obecność rodu von Thorn w Starym Mieście Elblągu źródłowo jest potwierdzona od 1338 roku. Pierwszym jego przedstawicielem w Elblągu był Johann von Thorn, odnotowany w wymienionym roku w Księdze Łąkowej, w latach 1344-1365 członek rady miejskiej. Wspólnie z elbląskim rajcą Johannesem Volmensteinem brał udział w zjeździe hanzeatyckim w Lubece. Zmarł po roku 1360. Johann von Thorn miał dwóch synów Gerharda i Johana. Gerhard w latach 1376-1394 piastował urząd burmistrza. Był delegatem rady na zjazd hanzeatycki w Lubece (1387 r.) i Hamburgu (1391 r.) oraz reprezentował w 1389 r. Stare Miasto Elbląg na zjeździe miast pruskich w Malborku. Był dowódcą wyprawy wojennej w 1383 r. oraz delegatem miasta na zjazd pruski (1377 r.) Drugi syn – Johann II po śmierci brata Gerharda został rajcą miejskim i urząd ten sprawował do 1401 r. tj. do czasu wyboru go na burmistrza w 1402 roku. Jako rajca w 1395 r. sprawował urząd witryka kościoła św. Mikołaja, dowodził wyprawami wojsk elbląskich w 1396 i 1398 r. oraz brał udział w zjazdach hanzeatyckich w 1398 i 1400 roku. W 1398 r. uczestniczył w Kopenhadze w pertraktacjach Hanzy z przedstawicielami królowej Małgorzaty w wyniku których hanzeaci zwrócili jej przejęty w zarząd na mocy traktatu z 1395 r. w Skanör Sztokholm i uzyskali potwierdzenie dotychczasowych przywilejów w związku. Johann von Thorn położył ogromne zasługi dla miasta w trudnej dla niego sytuacji politycznej 1410 roku...

Ta znana kupiecka rodzina osiedliła się w Elblągu z początkiem XIV wieku. W latach 1324-1497 dziesięciu jej przedstawicieli zasiadało w radzie miejskiej Starego Miasta Elbląga, z których aż sześciu sprawowało urząd burmistrza. Niewiele posiadamy informacji o ich karierze urzędniczej i działalności politycznej. Jako pierwszy z tego rodu urząd burmistrza Starego Miasta Elbląga objął w 1348 r. Johan I, a następnie Arnold. Ten ostatni w latach 1379-1392 był rajcą i z ramienia rady miejskiej pełnił funkcję kamlarza (1384, 1391). Jako rajca a następnie burmistrz reprezentował miasto na zjazdach hanzeatyckich (1398, 1404, 1415, 1416). Urząd burmistrza Starego Miasta Elbląga sprawował w latach 1393-1416. Zmarł w 1416 roku. Kolejny przedstawiciel rodu na urzędzie burmistrzowskim- Heinrich w 1409 r. sprawował urząd wójta, któremu podlegało sądownictwo przedmiejskie i na terenie patrymonium. W latach 1417-1419 zasiadał w radzie Starego Miasta Elbląga. Jako burmistrz w latach 1419-1425 dwanaście razy reprezentował miasto na zjazdach pruskich. Najwyższą godność – urząd burmistrza pełnił w latach 1420-1426....

Kolejny wpływowy elbląski średniowieczny ród Volmenstein miał w latach 1325-1431 siedmiu przedstawicieli w radzie Starego Miasta Elbląga. Dwóch z nich : Antoniusz i Johannes pełnił urząd burmistrzowski. O Antoniuszu wiemy jedynie, że w latach 1325-1335 zasiadał w radzie miejskiej oraz, że w 1336 roku wybrany został burmistrzem. Godności burmistrza dostąpił również jego syn Johannes. Nie znamy daty jego narodzin. W 1353 r. wszedł w skład rady miejskiej. Jako rajca pełnił urząd kamlarza Kamlarii Zewnętrznej (1353 r.) oraz sołtysa (1360 r.). Od 1358 roku reprezentował Elbląg na zjazdach hanzeatyckich. Początkiem jego kariery dyplomatycznej był udział w poselstwie obok rajcy Johanna Thorn do Brugii w celu uregulowania spraw związanych z działalnością handlową hanzeatów we Flandrii. Sukcesem tego poselstwa było podporządkowanie tamtejszego kantoru władzom związku. W 1363 r. na zjeździe hanzeatyckim reprezentował on miasta pruskie wspólnie z burmistrzem Chełmna. Brał on również aktywny udział w rozstrzyganiu sporów między hanzeatami, a władzą Danii Waldemarem IV Atterdargiem...

Herworden (ród) – to stary ród elbląski. Przedstawiciele tej rodziny przez długi okres bo w latach 1359-1421 zasiadali w radzie Starego Miasta Elbląga. Dwóch z nich : Johannes i Lifard II osiągnął najwyższą, godność miejską – urząd burmistrzowski. Johannes von Hervorden rajcą został w 1373 roku i funkcję tę pełnił do 1383 r., kiedy wybrany został burmistrzem. Jako rajca reprezentował Stare Miasto Elbląg w 1379 r. na zjeździe pruskim. W 1385, a następnie 1394 r. – już jako burmistrz brał udział w zjazdach Hanzy. Był również dowódcą oddziału elbląskiego wyprawy w 1390 r...

Urodził się około 1340 roku. Ojciec jego Heinrich w latach 1353-1371 był rajcą Starego Miasta Elbląga, junior w 1375 r. wszedł w skład rady miejskiej. Jako rajca pełnił ważne urzędy miejskie : w latach 1376 i 1382 szafarza bangijskiego. Jego zadaniem było pobieranie cła palowego, dbanie o stan cieśniny prowadzącej z Zalewu Wiślanego na otwarte morze oraz utrzymanie urządzeń portowych w Bałdze. W 1378 r. pełnił urząd kamlarza zewnętrznego, a w 1381 r. kompana kamlarza Kamlarii Wewnętrznej. W tym ostatnim roku Heinrich pełnił również funkcję prowizora szpitala Św. Jerzego, czuwając nad jego wyposażeniem i rachunkami. W 1389 roku został wybrany burmistrzem. Był on bardzo aktywny na forum związku miast hanzeatyckich. W 1394 r. brał udział w zjeździe Hanzy w Rostocku, obok przedstawicieli Gdańska i Torunia wraz z burmistrzem elbląskim Johanem II Stolte, jako mediator w negocjacjach w sporze królowej Małgorzaty - regentki norweskiej i Danii, a po uwięzieniu Albrechta – króla Szwecji także regentką Szwecji a władcami Meklemburgii. Ci ostatni wydali głośną proklamację obiecując otwarcie swoich portów wszystkim tym, którzy na własne ryzyko wypłyną na morze by szkodzić Danii, która znalazła szeroki posłuch...

Ród Meienreisów wydał aż siedmiu burmistrzów. Jako pierwszy z tego rodu burmistrzem został Andreas Meienreis. Urodził się w 1567 r. w Elblągu jako syn Michała (w latach 1580-1588 członka II Ordynku i jego wójta w 1587 r.) i Ewy z domu Molckovia . Uczęszczał do gimnazjum elbląskiego, studiował w Królewcu (1585) i Rostocku (1586). W rodzinnym mieście w 1592 r. otrzymał posadę sekretarza Rady Miejskiej, a w 1606 r. został rajcą. Jako rajca pełnił liczne funkcje i urzędy miejskie : asesora (1606, 1608, 1610), rybickiego (1608-1610), sędziego staromiejskiego (1609), kompana i sędziego ziemskiego (1609, 1610-1612) oraz kompana pana wetowego (1613). W 1614 r. obrany został burmistrzem. Zmarł w Elblągu 19 listopada 1617 roku...

Niewiele mamy o tym elbląskim burmistrzu wiadomości. Urodził się w Elblągu, tu także uczęszczał do gimnazjum. Studiował na uniwersytecie w Rostocku, poczym wrócił do rodzinnego miasta. W 1588 r. objął urząd sekretarza Rady Miejskiej. W 1599 r. został rajcą pełniąc funkcję asesora a rok później wybrany został burmistrzem...

Jungschultz Johann urodził się w Elblągu w 1583 r. Jego ojciec również Johann – w latach 1579 – 1597 sprawował w Elblągu urząd burmistrza, matką jego była Justyna Sprengel, córka burmistrza Johanna Sprengela. Po ukończeniu Gimnazjum Elbląskiego, w 1597 r. dla nauki języka polskiego rodzice wysłali go do Radziejowa na Kujawach. Studiował w Altdorfie, Strasburgu i Lejdzie. W okresie studiów odwiedził Paryż, Orlean, Londyn, Flandrię i Zelandię. W 1608 roku wrócił do rodzinnego miasta, a w następnym roku w celu doskonalenia języka i prawa polskiego wraz z delegatami i z ówczesnym burmistrzem elbląskim Grzegorzem Widerem i rajcą Stiemerem udał się na sejm warszawski. Po zakończeniu obrad sejmowych skierował się do Krakowa a stamtąd do Konstantynopola. Po powrocie do Elbląga w 1611 r. ożenił się z Angielką Katarzyną Sebethan, a po jej śmierci w 1618 r. z Marią – córką elbląskiego rajcy Mikołaja Henninga...

Urodził się 14 lutego 1572 r. w Elblągu w rodzinie patrycjuszowskiej. Ojciec jego Jakub był rajcą miejskim, matka Regina – córka rajcy elbląskiego Fabiana Mellera. W 1589 r. ukończył Gimnazjum Elbląskie i w tymże roku podjął studia prawnicze na uniwersytecie królewieckim. Po trzech latach studiów w 1592 r. wrócił do Elbląga, a następnie odbył podróż edukacyjną do Niemiec, Niderlandów, Anglii i Włoch. Studiował również na uniwersytetach w Köln i Oxford. We wrześniu 1595 r. poprzez Wenecję i Niemcy wrócił do Elbląga. W 1601 r. ożenił się z Elżbietą, córką elbląskiego rajcy Johannem von Kantem, która zmarł w roku następnym...