Historia, artykuły, słownik historyczny
Ród Damerow
Najznamienitszym przedstawicielem tego rodu był Heinrich Damerow (ok. 1340 -15 kwietnia 1408), który od około 1389 r. sprawował funkcję elbląskiego burmistrza. Wcześniej poświadczany jest w źródłach jako rajca i szafarz. Jako delegat Rady Miasta reprezentował on wielokroć interesy miast hanzeatyckich, m. in w Rostoku w lipcu 1394, występując przeciwko księciu Johannowi Meklemburskiemu, a następnie kilkakrotnie w Helsingborg przeciwko duńskiej królowej Małgorzacie, obdarzającej swym protektoratem piratów, łupiących statki należące do Hanzy. W 1400 występował z ramienia miasta podczas pertraktacji o odszkodowania, związane z napadem pruskich i lubeckich tzw. „statków pokoju” (uzbrojonych na wypadek starcia z piratami hanzeatyckich statków handlowych) na kalmarskie okręty. Synami Heinricha Damerow byli Gerke (przed 1386-1417/18), Godeke (zm. 1411-1413) oraz Johannes (zm. 1416 lub później). Heinrich Damerow był bardzo majętnym człowiekiem, poświadczone jest posiadanie przez niego co najmniej pięciu domów (z tego dwa na ul. Św. Ducha [Hl-Geist-Straße] i jeden na Mostowej [Brückenstraße]) oraz innych dóbr. Gerke Damerow w 1408 r. wymieniany jest jako wójt, a od 1413 r. jako członek Rady. Był on m. in. dowodzącym elbląskiego kontyngentu w 1390 r., użytego pod Świeciem. W wyprawach wojennych Zakonu Krzyżackiego uczestniczył kilkakrotnie, m. in. w 1389 r. brał udział w oblężeniu Złocieńca, zaś latem 1399 należał do grupy elblążan, biorących udział w wyprawie na Żmudzinów, zaś w 1410 był odpowiedzialny za kontyngent wysłany do obrony Torunia. Godeke Damerow (zmarł między 1411 a 1413), brat Gerke, był m. in. właścicielem domu nad Kumielą, a także ziemi w Myszewku, która jednak leżała odłogiem i przeszła w posiadanie miasta, które w 1413 r. przeprowadziło na niej roboty melioracyjne. Johannes Damerow, brat wyżej wymienionych (zmarł 1416 lub po tym roku), posiadał m. in. dom na Mostowej oraz parcelę nad Kumielą. W 1409 r. brał udział w wyprawie Zakonu Krzyżackiego na Ziemię Dobrzyńską. W źródłach poświadczeni są jeszcze dwaj przedstawiciele tego rodu o imieniu Bernd. Jeden z nich – właściciel domu przy ul. Św. Ducha, budy oraz dobra ziemskiego - służył w kontyngentach wystawionych przez Stare Miasto Elbląg podczas wypraw zimowych na Żmudź 1403 i 1405. Zmarł 1413 lub później. Drugi Bernd Damerow (zm. 1400- 1405) w listopadzie 1390 służył w kontyngencie użytym pod Świeciem, cztery lata później brał udział w wyprawie na Wilno. Był właścicielem kilku bud kramarskich.