Spiringowie (ród)

Spiringowie - poborcy ceł w Gdańsku i Elblągu za Władysława IV. Rodzina kupiecka pochodząca z Delft w Holandii. Franciszek ojciec znanych szwedzkich i polskich poborców ceł morskich: Piotra, Teodora, Arenda, Abrahama i Izaaka był kupcem w tym mieście. Po zajęciu Elbląga przez Szwedów w 1626 r. osiadł tu piotr Spiring. Kupił kamienicę na Starym Rynku, zwaną później Domem Królewskim oraz objął w 1627 r. urząd szwedzkiego poborcy ceł w Pilawie. Jeszcze w 1626 r. najmłodszy z braci Izaak przejął po swym bracie kamienicę w Elblągu a następnie urząd szwedzkiego poborcy cła w Pilawie. Od 1637 r. Spiringowie znajdowali się w służbie króla Władysława IV. Arend w imieniu króla pobierał cło w porcie gdańskim, jego brat Abraham w Pilawie i na Zalewie Wiślanym. Interwencja eskadry duńskiej zlikwidowała gdańską komorę celną. Natomiast Abraham pobierał cło do kwietnia 1639 r. oraz wyposażył i zwerbował załogi dla dwóch okrętów, będących w służbie króla do likwidacji polskiej floty w 1641 r. Spiringowie zaopatrywali także polskie załogi stacjonujące w fortach Kazimierza i Władysława na Półwyspie Helskim. Cieszyli się oni łaską i szczególnymi względami Władysława IV. Izaak Spiring jako doradca królewski otrzymał specjalne przywileje, jakie mieli tylko rajcy i burgrabiowie. Jako obywatel Elbląga zwolniony został od ciężarów prawa miejskiego. W 1639 r. król przywileje te nadał pozostałym braciom. Za zasługi oddane królowi Abraham Spiring w 1638 r. otrzymał dla siebie i innych następców szlachectwo. Izaak Spiring ożenił się z córką elbląskiego patrycjusza Katarzyną Pilgram. Oprócz wspomnianej kamienicy posiadał majątek Gronowo. Zasłużył się dla Elbląga, ratując miasto w trudnych sytuacjach pożyczkami. Według elbląskich źródeł Izaak Spiring wraz z rodziną przeniósł się w 1648 r. do Holandii. Jego kamienicę na Starym Rynku przejął zięć Aleksander Jungschultz.