Bottischer Valentin ( ? – 1575)

Bottischer (Botger, Bottinger, Bodinger, Bodecker) Valentin, elblążanin należał do nobilitowanej, patrycjuszowskiej rodziny, właścicieli posesji na 11 I 12 przy ulicy Mostowej w Elblągu. Ród ten pochodził z kantonu Zurych. W Prusach jego przedstawicieli odnajdujemy już w 1272 r. Rodzina bardzo zasłużona dla miasta Torunia, Gdańska i Elbląga. Valentin Bottischer urodził się w Toruniu. Nie znamy daty jego urodzin, dzieciństwa i wczesnej młodości. W 1547 r. wybrany został rajcą elbląskim, pełniąc z jej ramienia liczne funkcje i urzędy miejskie : kamlarza zewnętrznego (1550) i wewnętrznego (1552), pana wetowego (1551), sędziego staromiejskiego (1553, 1566), sędziego ziemskiego (1555-1559), Rybickiego, pana drogowego i piwniczego (1562), pana młyńskiego (1563-1565), pana szpitalnego (1566-1573). Jako rajca miejski w 1570 r. sprawował najwyższą godność w mieście – burgrabiego królewskiego. W 1574 r. został burmistrzem i ponownie burgrabią królewskim (1575), kierował Urzędem Szpitalnym. Był posiadaczem majątku Hansdorf. Miał dwóch synów – Johanna – rajcę elbląskiego i Valentinusa – burmistrza gdańskiego w latach 1619-1635. Valentin Bottischer zmarł w Elblągu 23 marca 1575 roku i pochowany został w kościele św. Mikołaja w Elblągu, zajętego wówczas przez protestantów, zainstalowano pomnik epitafijny poświęcony burmistrzowi. Autorem tego pomnika był W. van den Blocke, współtwórca i wykonawca królewieckich epitafiów. W centrum epitafium znajdował się portret Bottischera. Duża kamienna płyta z czarnego marmuru umieszczona pod portretem miała wierszowaną łacińską inskrypcję mówiącą o ulotności uroków ziemskiego życia i nadziei na prawdziwe życie w niebie. Druga część tekstu w języku niemieckim informowała o dacie śmierci, jego funkcjach i urzędach oraz roku śmierci jego żony Urszuli z domu von Lohe, córki elbląskiego burmistrza Johanna von Lohe.