Meienreis Sigmund (1595 – 1654)

Urodził się w Elblągu 15 września 1595 r. jako syn Andrzeja Meienreisa – burmistrza elbląskiego i Elżbiety z domu Wildin. Uczęszczał do Gimnazjum Elbląskiego do 13 roku życia, a następnie w 1608 r. rodzice wysłali go do Łobżenicy dla nauki języka polskiego. W 1610 r. wrócił do domu rodzicielskiego by kontynuować naukę w gimnazjum w Elblągu. Dwa lata później rodzice wysłali go do Wrocławia dla nauki języków obcych, by mógł podjąć studia uniwersyteckie na zachodzie Europy. Pod koniec 1614 r. przez Niemcy i Niderlandy udał się do Anglii i tu podjął studia na uniwersytecie w Cambrig i Oxfordzie. Z Anglii odbył podróż edukacyjną do Francji, zwiedzając Paryż i inne miasta francuskie. W 1617 r. na wezwanie ojca wrócił do rodzinnego miasta, by wspólnie z ojcem odbyć dalsze podróże. Jednak choroba i śmierć ojca 19.XI.1617 r. przeszkodziła w realizacji tych planów. W 1618 r. wspólnie z ówczesnym sekretarzem Rady Miejskiej Elbląga udał się na sejm i dwór królewski. W 1620 r. ożenił się z Elżbietą Hoppe – córką burmistrza Israela Hoppe. W 1621 r. otrzymał posadę sekretarza miejskiego. Na tym stanowisku reprezentował Radę Miejską odbywając liczne podróże w interesach miasta. Funkcję sekretarza pełnił przez 10 lat. W 1631 r. został rajcą oraz otrzymał urząd sędziego miejskiego. Jako członek Rady Miejskiej również podróżował, m.in. do Stuttgartu nad Menem, reprezentował Elbląg w rokowaniach w Sztumskiej Wsi a także w 1645 r. w słynnym Collogium Charitatwum w Toruniu. Funkcję rajcy miejskiego sprawował przez 15 lat. Po śmierci w 1646 r. burmistrza Fuchsa został wybrany burmistrzem dwukrotnie (1647 i 1651), pełnił urząd prezydującego burmistrza oraz burgrabiego królewskiego (1648, 1652). Miał pięcioro dzieci. Zmarł w Elblągu 22 marca 1654 roku, w 58 roku życia.